Summum a vobis bonum voluptas dicitur.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Sed quot homines, tot sententiae; Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Duo Reges: constructio interrete. Duo enim genera quae erant, fecit tria.
Quid enim perversius, quid intolerabilius, quid stultius quam bonam valetudinem, quam dolorum omnium vacuitatem, quam integritatem oculorum reliquorumque sensuum ponere in bonis potius, quam dicerent nihil omnino inter eas res iisque contrarias interesse?
- A mene tu?
- Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.
- Quis hoc dicit?
- Bork
Sit voluptas non minor in nasturcio illo, quo vesci Persas esse solitos scribit Xenophon, quam in Syracusanis mensis, quae a Platone graviter vituperantur; Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
- Bork
- Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
- Verum audiamus.
- Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
- Bork
- Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.
- Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
- Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
- Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
- Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
- Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Quid me istud rogas? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;